24 Ocak 2012 Salı

ve heryer bembeyaz

kendime söz vermiştim ilk kar yağdığında çıkıp karın altında yürüycem dumanı tüten kestane alıcam kendime koca bi kase kağıdı diye ve yine yapamadım öyleya ona kadar yapılacak okadar çok işim vardıki hayat işte hiç bitmeyen işlerin birgün azalmasını dileyerek hergün yine yine tamamlamaya çalışmaktan ibaret.birgün salonun ortasında yeni topladığım evin darmadağın oluşuna üzülürken teyzem girdi içeri üzülme dedi dağınıklık yaşanmışlığın en büyük kanıtıdır.öyleya ya yapılacak hiç işim olmasaydı ?? aman allahım düşüncesi bile sızlatıyor içimi ben seviyorum ya yemekler yapmayı evi düzene sokmayı çalışmayı tamam yoruluyorum ama yinede mutluyum toplayacak bi evim olduğu için hava çokk soğuk kış en keskin yüzünü gösteriyor yine akşam yemek yendi herzamanki işlerimi  bitirdim kızımı uyuttum çayımı almıştımki elime camdan karın nasıl hızlandığını gördüm camdan sabahtan beri hiç dinmemişti ahh dedim içimden biz sevinirken karın yağışına ya evi olmayanlar ? yada yakacak bişeyi olmayanlar ne yapıyorlar şimdi ? hep içimi sızlatmıştır havanın bu denli soğuk oluşu.hamileliğimin 6, ayındaydım yine kar yağıyordu hava inanılmaz soğuktu bense sıcacık evimde oturmuş yağan karın tadını çıkartıyodum camdan bakarak telefon çaldı derlerya acı haberse hisseder insan diye eşim açtı telefonu hımm tamam falan deyip kapattı noldu dedim telaşla amcan dedi.dün gece ölü bulunmuş  bi parkta donarak ölmüş.burnumun direği sızladı.ah dedim en son babama geldiğinde çok görmek istemiştim neden gitmedim neden amca bizde kal demedim.canım çokk acıyordu eşim sarıldı ağlama kendi tercihiydi doğruya kimse ikna edememişti amcamı ne evlenmeye nede doğru düzgün bi işe girmeye ben böyle iyiyim derdi hep karışmayın bana daha evli değildim ozaman bize gelirdi bazen ben küçüçüktüm ona hiç sarılıp öpemesemde karşıdan karşıya çok severdim amcamı çok yakışıklıydı alkollü haline rağmen içten içe çok hoşuma giderdi onun herkeze kafa tutuşu.aklımdan daha neler geçti hemen giyindik babama gittik.ağlıyordu sarıldım o koskoca adam kollarımın arasında küçüçük kaldı sanki.ertesi sabah gazetelerde amcamın resmi çıktı.üzerinde en son babamın üşüme diye zorla giydirdiği siyah bi kaban sakalları uzamış yüzü mosmordu çok üşümüştü belliydi yinede hala çok yakışıklıydı.baktım sadece dakikalarca baktım resmine bumuydu dedim herkeze kafa tutarak yaşamak istediğin hayat ? hiç istememişmiydi evlenmeyi çoçukları olmasını sıcacık evi olmasını kimbilir keşke dedim seni son kez görseydim babam gelinlik resmimi göstermiş nekadar güzel bi gelin demiş babama .keşke oda görseydi beni evlendiğimi anne olduğumu keşke donarak olmasaydı sonu ve ben her yağan karın her titreten soğuk havanın sonunda yaşamasaydım bu pişmanlığı ..............